کاميار عبدي در همين زمينه گفت: اين مجموعه که شامل 56 لوح گلي نسبتاً سالم و 28 قطعه شکسته است به زبان اکدي(خط ميخي) نوشته شده و مربوط به دوره بابل قديم(حدود 3800 سال پيش) است.
وي افزود: اين مجموعه ارزشمند بيش از 30 سال به فراموشي سپرده شده بود، تا اينکه همزمان با کاوش‌هاي جديد در چغاگاوانه ، طي سال‌هاي 1376 تا 1379 مجدداً مورد بازنگري و مطالعه قرار گرفت.
عبدي خاطرنشان کرد: موضوع بيشتر اين نامه‌ها مرتبط با کشاورزي و دامداري است. ازجمله ارسال يا دريافت محموله‌هايي چون جو، روغن و پارچه، محاسبه کار انجام شده توسط کارگزاران و حيوانات بارکش. همچنين نام اشخاص زيادي نيز در اين گل‌نبشته‌ها ديده مي‌شود که بسياري از آنها زناني هستند که در کارگاه‌هاي پارچه‌بافي مشغول به فعاليت بوده‌اند.
به گفته اين زبان‌شناس، نام‌ها اکثراً اکدي بوده و تعدادي نام آموزي نيز در اسامي افراد ديده مي‌شود. ضمن آنکه علاوه بر گل‌نبشته‌ها، به همراه اين بايگاني يک مهر استوانه‌اي با نقش يک نيايشگر در مقابل رب‌النوعي ديده مي‌شود که بر تخت نشسته و عصاي سلطنتي به شکل دو رعد در دست گرفته است.
عبدي با بيان اينکه متن ميخي روي اين مهر اطلاعات مهمي در زمينه نقوش آنها مانند شمي‌نوم، دختر نوري ري، خدمتگزار خداي عدد، در اختيار باستان‌شناسان قرار مي‌دهد،گفت:با توجه به اطلاعات محدود ما از جنبه‌هاي مختلف فرهنگي، اقتصادي و سياسي ساکنان غرب زاگرس در هزاره دوم پيش از ميلاد، انتشار ترجمه گل‌نبشته‌هاي چغاگاوانه گامي مهم در مطالعات باستان‌شناسي و زبان‌شناسي غرب کشور محسوب مي‌شود.
وي با اشاره به اين مطلب که چغاگاوانه حاوي بقاياي سکونت انسان از حدود 8 هزار سال پيش تاکنون است؛ اظهار اميدواري کرد: با اقدامات در حال انجام سازمان ميراث فرهنگي کرمانشاه حريم محوطه باستاني چغاگاوانه در آينده نزديک آزاد شود تا بتوان براي ادامه کاوش‌ها در اين محوطه بسيار مهم برنامه‌ريزي کرد.
بنا بر اين گزارش، الواح گلي طي کاوش‌هاي مرحوم محمود کردواني در تپه باستاني چغاگاوانه(اسلام‌آباد غرب، کرمانشاه) در سال 1349 کشف و به همراه ساير يافته‌هاي کاوش مذکور در آن زمان به موزه ملي منتقل شد.
اين مجموعه گل‌نبشته که از گل خام بود پس از حمل به آمريکا و هماهنگي‌هاي لازم \"پخت\" شده‌اند. ضمن آنکه نخستين‌بار است روي مجموعه‌اي از گل‌نبشته‌ها اين کار صورت مي‌گيرد.
مرحله پخت گل‌نبشته‌ها که در جهت \"استحکام‌بخشي\" صورت مي‌گيرد، مرحله‌اي بسيار فني بوده که که در اختيار چند کشور محدود جهان است و نياز به امکانات ويژه و نيروي انساني آموزش ديده در همين زمينه دارد.
M/115
انتهای پیام/
